Σπάνια έχει ξαναϋπάρξει ένας τόσο πετυχημένος συνδυασμός πολιτισμικών, ιστορικών και ανθρώπινων στοιχείων όσο στο αστείο και συγκινητικό βίντεο που έγινε ανάρπαστο σε όλη την Ευρώπη τον Σεπτέμβριο.
Το βίντεο τραβήχτηκε από έναν επιβάτη στο αυτοκίνητο του 61χρονου Χάνς Μπρόιερ και δείχνει τον Μπρόιερ να τραγουδάει με κέφι το δημοτικό τραγούδι «Oyfn Veg Shteyt a Boym» (Ένα δέντρο στο πλάι του δρόμου) του ποιητή Itsik Manger στα γίντις, τη γερμανοεβραϊκή διάλεκτο των Εβραίων της κεντρικής Ευρώπης.
Έπειτα η κάμερα πανάρει στο πλάι αποκαλύπτοντας μια σκηνή που είναι ταυτόχρονα αστεία και συγκινητική: οι Παλαιστίνιοι και Σύριους πρόσφυγες, τους οποίους μεταφέρει ο Μπρόιερ, μπαίνουν ξαφνικά κι αυτοί στο τραγούδι, στο ρεφρέν που δεν έχει λόγια: «Ay Bitty Bitty Boym!» τραγουδά η παρέα, ενώ ο κεφάτος Μπρόιερ κουνά το δάχτυλό του στον αέρα σαν μπαγκέτα μαέστρου.
Το βιντεάκι είναι συγκινητικό από μόνο του, αλλά αυτό που το έχει κάνει ανάρπαστο και το εντάσσει στη γενικότερη δημόσια συζήτηση σχετικά με τη συνεχιζόμενη προσφυγική κρίση στην Ευρώπη είναι το εντυπωσιακό πλαίσιο μέσα στο οποίο εκτυλίσσεται: Ο Μπρόιερ, κάτοικος Βιέννης και βοσκός στο επάγγελμα, είναι Εβραίος. Οι γονείς του δραπέτευσαν από τη ναζιστική Γερμανία τη δεκαετία του 1930, δηλαδή ήταν και αυτοί άστεγοι πρόσφυγες.
«Κλαίω ασταμάτητα όταν φέρνω στον νου μου τον πατέρα μου, την κατάστασή του και την κατάσταση των άλλων προσφύγων. Τη συσχετίζω με την κατάσταση αυτών των ανθρώπων» είπε ο Μπρόιερ στον Γκάρντιαν. «Φίλοι των γονιών μου, Εβραίοι, προσπάθησαν να μεταναστεύσουν στην Ελβετία [πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο], αλλά οι Ελβετοί τους έστειλαν πίσω στα σύνορα, στους Ναζί».
«Υπάρχουν πάρα πολλά κοινά στοιχεία ανάμεσα σε αυτές τις δύο καταστάσεις – η μία πριν από 70 χρόνια και η άλλη σήμερα».
Σε μια άλλη συνέντευξη, ο Μπρόιερ δήλωσε ότι αποφάσισε να δράσει όταν είδε ένα ρεπορτάζ για τις συνθήκες που επικρατούν στον αυστριακό κρατικό προσφυγικό καταυλισμό του Τραϊσκίρχεν, στον οποίο στεγάζονται υπερδιπλάσιοι πρόσφυγες απ’ ό,τι επιτρέπει ο σχεδιασμός του.
«Αρρώστησα βλέποντας αυτό το έγκλημα. Ρώτησα, λοιπόν, τη γυναίκα μου αν μπορούμε να κάνουμε κάτι κι έτσι ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία».
Έτσι λοιπόν, αποφάσισε να πάει φαγητό και νερό στους πρόσφυγες του καταυλισμού τον Αύγουστο. Όταν είδε σε τι συνθήκες ζουν, αποφάσισε να τους βοηθήσει να συνεχίσουν το ταξίδι τους στην Ευρώπη – όσους χωρούσε το αυτοκίνητό του κάθε φορά. Τον Σεπτέμβριο περνούσαν συνεχώς χιλιάδες πρόσφυγες από την Ουγγαρία στην Αυστρία με τα πόδια.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Μπρόιερ έχει τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας, καθώς το 2005 αποτέλεσε το κέντρο ενδιαφέροντος του βιβλίου Περιδιαβαίνοντας τις Άλπεις: Αναζητώντας το εβραϊκό παρελθόν της Αυστρίας ως ο τελευταίος περιπλανώμενος βοσκός της.
Τώρα λέει ότι αξιοποιεί την πείρα του ως «περιπλανώμενος βοσκός» εκμεταλλευόμενος τους ελάχιστα γνωστούς δευτερεύοντες δρόμους της Αυστρίας και της Ουγγαρίας προκειμένου να μεταφέρει τους πρόσφυγες – ενώ παράλληλα τους τραγουδάει δημοτικά τραγούδια στα γίντις, μια μουσική που λέει ότι έμαθε σε προχωρημένη ηλικία.
«Αυτή η μουσική γράφτηκε από πρόσφυγες για άλλους πρόσφυγες σαν κι αυτούς. Με κάνει να σκέφτομαι το σπίτι μου» λέει ο Μπρόιερ. «Είναι επίσης μια ελπίδα που έχω τους πρόσφυγες που βοηθάω: να βρουν ένα σπίτι».
μετάφραση: Λύο Καλοβυρνάς
Πηγή: globalnews.com
πρόσφατα σχόλια