Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων (Παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού) που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου:
…Kάπου στα τέλη του 1930 η Billie Holiday τραγουδούσε για τα δέντρα του νότου και τα «παράξενα φρούτα» τους, αναφερόμενη στη ζωή και την κακοποίηση των αφρικανών πολιτών του νότου. Το Strange fruits που χαρακτηρίστηκε ως το ιδανικό τραγούδι διαμαρτυρίας ηχογραφήθηκε ξανά και ξανά από πολλούς καλλιτέχνες όπως η Nina Simone και ο Jeff Buckley και γράφτηκε σε μία πολύ σκοτεινή περίοδο για την ιστορία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπήρχε -τότε- μία μεγάλη πλειοψηφία που θεωρούσε ότι το χρώμα του δέρματος ήταν ικανό κριτήριο για να καταστήσει κάποιον σπουδαιότερο από κάποιον άλλον.
Η φωνή της Billie Holiday σαν να έφτασε την καταλληλότερη στιγμή, βρήκε τρόπο μέσα από τους στίχους του Strange fruit να καταγγείλει αυτές τις συμπεριφορές και τον αναίτιο στιγματισμό των ανθρώπων. Φαίνεται όμως πως παρ’ όλα αυτά ένα τραγούδι δεν ήταν αρκετό για να φέρει την άνοιξη… Μερικές δεκαετίες αργότερα αυτό το σκηνικό δεν είχε αλλάξει και πολύ, όμως οι μελωδίες συνέχισαν να επιμένουν.
Στα τέλη του ’60 ηχογραφήθηκε ένας γλυκός μαύρος άγγελος (Sweet Black Angel) από το συγκρότημα των Rolling Stones, σχολιάζοντας μία πολιτική σύλληψη από την κυβέρνηση Νixon. Με αφορμή την ίδια αιτία ακολούθησε και το κομμάτι Angela των Lennon & Ono. O καλλιτεχνικός κόσμος έδειχνε με αυτόν τον τρόπο την συμπαράσταση του στην κρατούμενη αφροαμερικανή αλλά και την αποδοκιμασία του στις τακτικές που εφάρμοζαν οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Το πρόσωπο πίσω από αυτά τα τραγούδια ήταν η Αngela Davis, ακτιβίστρια και μέλος του κινήματος των Μαύρων Πανθήρων, που συλλήφθηκε το 1971 με μία κατηγορία – αφορμή, η οποία όπως αποδείχθηκε από την έκβαση της υπόθεσης ήταν μάλλον ανακριβής…
Ήταν μία περίοδος αναβρασμού. Καλλιτέχνες και ιδεολόγοι εξέφραζαν την αποστροφή τους σε εκείνο τον κρατικό μηχανισμό που ήθελε να ενοχοποιεί εύκολα ανθρώπους, όταν εκείνοι δεν συμμορφώνονταν με την υπάρχουσα γραμμή της πολιτείας. Πραγματοποιούσαν συναυλίες, έκαναν δηλώσεις και προσπαθούσαν να αφυπνίσουν τον κόσμο, σε μία εποχή που -έτσι κι αλλιώς- είχε προ πολλού χάσει την αθωότητα της.
Παράλληλα, τo Aφρο-αμερικανικό κίνημα πολιτικών δικαιωμάτων (Τhe African – American Civil Rights Movement) που είχε αναπτυχθεί, δημιουργούσε προσδοκίες για ένα καλύτερο μέλλον παρά τις συνεχόμενες προσπάθειες καταστολής. Το κράτος λειτουργούσε -πλέον- αθόρυβα και μεθοδικά, πραγματοποιώντας πολιτικές δολοφονίες και πυροδοτώντας μία κατάσταση ακραίας κοινωνικής ανισορροπίας.
Στον αντίποδα της βίας όμως υπήρχαν πάντα οι μουσικές, που έδιναν τις δικές τους απαντήσεις.
Ο James Brown τραγουδούσε Say it loud, Im’ balck and I’m proud, ενώ ο Gil Scott Heron τραγουδώντας Τhe Revolution will not be televised μίλησε ακόμα πιο άμεσα για μία επανάσταση που δεν θα έφτανε μέσα από την εικονική πραγματικότητα της τηλεόρασης. Στο ίδιο μοτίβο ακολούθησαν λίγο μετά οι ποιητές της πρώιμης χιπ χοπ, οι Last Poets ερμηνεύοντας When the revolution comes, δίνοντας τη σκυτάλη πολλά χρόνια αργότερα στο συγκρότημα των Public Enemy, που συνέχιζαν να ψάχνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε έναν κόσμο που, μάλλον, δεν κατάφερε να τα βρει ποτέ…
Τελικά πολλοί ήταν εκείνοι που συνέδεσαν την πολιτική ιστορία της εποχής με τα ακούσματα που την συνόδευαν. Ένας αγώνας που ξεκίνησε από το διάσημο όνειρο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ για τα δικαιώματα των μαύρων, εξελίχθηκε σε μία διαμαρτυρία που αφορούσε τα δικαιώματα των ανθρώπων συνολικά, χωρίς διακρίσεις. Αυτό που συνέβαινε ήταν κάτι που αφορούσε περισσότερους από όσους πίστευαν κάποιοι ή ακόμα καλύτερα κάτι που θα μπορούσε να απασχολεί ακόμα και σήμερα.
Άλλωστε αν θυμηθεί κανείς τρία από τα δέκα σημεία της οργάνωσης των Black Panthers δεν θα του φανούν και τόσο μακρινά. «Θέλουμε ελευθερία, θέλουμε εργασιακές συνθήκες πλήρους απασχόλησης, θέλουμε γη, ψωμί, στέγαση, εκπαίδευση, ένδυση, δικαιοσύνη και ειρήνη…»
Οι παράξενοι καρποί για τους οποίους τραγούδησε κάποτε η Billie Holiday μπορεί να ανήκουν σε μία άλλη εποχή, ίσως όμως κάθε χρονική περίοδος να κρύβει τελικά τα δικά της παράξενα φρούτα…
Πηγη:http://www.musicpaper.gr
λέξεις κλειδιά:
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων (Παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού) που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου:
πρόσφατα σχόλια