Η Ελένη Αρβελέρ διαλύει τους μύθους για την Αλωση

«Κερκόπορτα; Αστεία πράγματα»

Η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ θυμάται παλαιότερα τους- ξένους φοιτητές της στη Σορβόννη να της στέλνουν… συλλυπητήριο τηλεγράφημα κάθε 29η Μαΐου, την ίδια ώρα που τα περισσότερα Ελληνόπουλα αν τα ρωτούσες τι έγινε τη μέρα εκείνη δεν ήξεραν ακριβώς. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση αντιστράφηκε. Στην Ελλάδα έγινε, λίγο έως πολύ, μόδα να θυμόμαστε κάθε χρόνο τέτοια μέρα την Αλωση της Πόλης- μερικοί από κεκτημένη ταχύτητα ή άγνοια μιλούν για «εορτασμό», αντί για επέτειο, και να μην αρκούμαστε στον εορτασμό της έναρξης της Επανάστασης, κάθε 25 του Μαρτίου. Μεγάλη η σημασία της Πόλης, θα πει κανείς, για τους Ελληνες. Σωστό. Οπότε και η συμβολική σημασία της Αλωσης είναι εξίσου μεγάλη. Εστω και αν η πολιορκία της από τους Οθωμανούς ήταν απλώς μία από τις πολλές, έστω και αν το κλίμα της εποχής ήταν τέτοιο, η κατάσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν τέτοια, που έκπληξη θα ήταν το να μην αλωθεί η Πόλη.

«Βρισκόμαστε στα μέσα του 15ου αιώνα, γύρω στο 1450. Η Πόλη είναι μια μικρή πόλη πια- έχει δεν έχει 70.000 κατοίκους, όταν άλλοτε είχε περάσει το μισό εκατομμύριο» αφηγείται στα «ΝΕΑ» η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ, επιχειρώντας να βάλει για λογαριασμό μας τα πράγματα στη θέση τους, να καταγράψει αλήθειες και μύθους της Αλωσης έτσι όπως μόνο μία βυζαντινολόγος με τη δική της διαδρομή μπορεί να κάνει. «Η Πόλη έχει αποδεκατιστεί από την πανώλη και τις αλλεπάλληλες πολιορκίες των Τούρκων. Αλλά και από τις διαμάχες των Δυτικών, αφού οι προστριβές Γενοβέζων και Βενετσιάνων γίνονταν στο λιμάνι της μέσα. Υπήρχε και μια τάση ανεξαρτητοποίησης των λίγων χωρών που παρέμεναν ελεύθερες- όχι μόνο του Μυστρά που παρεμπιπτόντως έπεσε το 1460, επίσης στις 29 Μαΐου! Η κατάσταση ήταν μιας ανασφάλειας γενικής».

Ο διχασμός. Και σαν να μην έφθαναν αυτά, «υπήρχε μια μεγάλη ενωτική και ανθενωτική διαμάχη, υπέρ και εναντίον της Ενωσης των Εκκλησιών. Οι αντίθετοι στην Ενωση συμμαχούσαν και με τους Τούρκουςήταν οι λεγόμενες παρά φύσιν συμμαχίες. Οι υπέρμαχοι της Ενωσης διακήρυσσαν: «Οταν οι δύο Ρώμες ήταν ενωμένες διαφεντεύαμε τον κόσμο. Οταν διχάστηκαν, χάσαμε τα πρωτεία». Με αυτή την έννοια η πραγματική πτώση της Πόλης χρονολογείται από το 1204 και μετά. Η ανθενωτική διαμάχη πήρε μάλιστα τεράστιες διαστάσεις μετά το 1438 και τη Σύνοδο της Φερράρας. Εκεί ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Η΄ ξεσήκωσε την Εκκλησία σε μια τελευταία προσπάθεια Ενωσης, αλλά ενώ η διανόηση ήθελε να είναι αναγεννησιακή, η Εκκλησία παρέμενε προσηλωμένη στα πάτρια κατά τρόπο φανατικό, αν όχι τίποτα παραπάνω», λέει χωρίς να μασάει τα λόγια της η ελληνίδα βυζαντινολόγος, η πρώτη γυναίκα πρύτανης της Σορβόννης στα 700 χρόνια ιστορίας του μεγάλου γαλλικού πανεπιστημίου.

Και συνεχίζει: «Υπήρχε όμως ακόμη ένας παράγοντας παρακμής. Ηταν η γενική δεισιδαιμονία που τρεφόταν από τις προφητείες. Ηδη από τον 6ο αιώνα υπήρχαν προφητείες, τότε ήταν όμως αισιόδοξες. Τώρα προφήτευαν το τέλος της Πόλης και μαζί το τέλος του κόσμου και της Ιστορίας. Αυτό ήταν, λοιπόν, το κλίμα στην Κωνσταντινούπολη της εποχής. Δεισιδαιμονία, διχόνοια, φτώχεια, κακομοιριά. Οι Βυζαντινοί ζούσαν σε μια πόλη ερημωμένη. Και στα ανάκτορα του Πορφυρογέννητου πολύ λίγα δωμάτια χρησιμοποιούνταν. Οπως λέει και ο Παλαμάς στον «Δωδεκάλογο του Γύφτου»: «Και ήταν οι καιροί που η Πόλη/ πόρνη σε μετάνοιες ξενυχτούσε/ και τα χέρια της δεμένα τα κρατούσε/ και καρτέραγ΄ ένα μακελάρη (…) Και καρτέραγε τον Τούρκο να την πάρει»».

«Η Πόλη θα μπορούσε να είχε πέσει πολύ νωρίτερα» 

Η Πόλη θα μπορούσε να είχε πέσει στα χέρια των Τούρκων πολύ νωρίτερα. «Ο λόγος που δεν έγινε αυτό και ανάσανε για πενήντα χρόνια ήταν ότι ο Βαγιαζίτ έπεσε στα χέρια των Μογγόλων» λέει η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ. «Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία δεν μπορούσε να σταθεί μόνη της όρθια. Ο Μανουήλ έτρεχε να δει τους Καρόλους, ο Ιωάννης πήγε στη Φερράρα. Είναι η εποχή των επαιτών αυτοκρατόρων. Πήγαιναν επαίτες στη Δύση, έστω και αν τους δέχονταν εκεί με τιμές και δόξες. Κάτι που συνήθως οι Ελληνες δεν δέχονται είναι ότι ο Πάπας προσπάθησε να βοηθήσει. Διέθεσε τις ιντουλγκέντσιες- τα επί πληρωμή συγχωροχάρτια- του 1450, που ως ιντουλγκέντσιες Ιωβηλαίου ήταν πιο προσοδοφόρες, στον πόλεμο κατά των Τούρκων. Αλλο αν αυτό δεν ήταν αποτελεσματικό, αφού έδωσε τα χρήματα στους Αραγωνέζους που τα χρησιμοποίησαν για δικούς τους σκοπούς.

Πολλοί λένε ότι η Δύση δεν βοήθησε. Οταν όμως μιλάμε για Δύση τι εννοούμε; Οι Βυζαντινοί ήταν όλη η Ανατολή. Η Δύση ήταν πολυδιασπασμένη και ο Πάπας είχε ένα σχίσμα στην πλάτη του και την Ανατολική Εκκλησία εναντίον του. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ο Παλαιολόγος πολεμάει τους Τούρκους μαζί με τον απεσταλμένο του Πάπα, Ισίδωρο του Κιέβου, και τους Γενοβέζους, ο Γεννάδιος- ο Γεώργιος Σχολάριος, πρώτος Πατριάρχης μετά την Αλωσητοιχοκολλούσε ανάθεμα εναντίον του Παλαιολόγου. Και επίσης: μετά την πτώση της Πόλης, οι Δυτικοί έτρεμαν. Οταν ανέλαβε Πάπας ο Ενιο Σίβλιο Πικολομίνι, δηλαδή ο Πίος Β΄, έγραψε μια πραγματεία για την Αλωση στην οποία μιλούσε για καταστροφή της Χριστιανοσύνης. Αντίθετα οι Ρώσοι, που είναι μάλιστα φανατικοί ανθενωτικοί, δεν γράφουν σχεδόν τίποτα για την πτώση της Πόλης. Πέρασαν χρόνια για να αρχίσουν οι σλαβικοί θρήνοι. Εκείνοι που θρήνησαν από την αρχή για την Πόλη είναι στην Τραπεζούντα. «Πάρθεν η Πόλη, πάρθεν η Ρωμανία», έλεγαν».

Η συμφωνία του σουλτάνου με τον Πατριάρχη

Το Ρούμελι Χισάρ, το κάστρο που έχτισε ο Μωάμεθ το 1452 για να ελέγχει το πέρασμα ανάμεσα στη Μαύρη Θάλασσα και τη Θάλασσα του Μαρμαρά, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην έκβαση της πολιορκίας, λέει η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ. «Διούλκησε και τον στόλο περνώντας τα πλοία του στον Κεράτιο. Από την άλλη πλευρά, μόνο 3-4 πλοία γενοβέζικα πέρασαν και αυτά για να φέρουν τροφή στους πολιορκημένους». Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτή η αιτία της ήττας των Βυζαντινών. «Ο Μωάμεθ είχε μαζέψει Σέρβους, Αλβανούς, Τούρκους. Απέναντι στους τουλάχιστον 100.000 άντρες του- μερικοί μιλούν για 120.000, άλλοι τους ανεβάζουν σε 200.000- αντιπαρατάσσονταν περίπου 4.500 άνθρωποι το πολύ, μαζί με τους ξένους. Και πολλοί ήταν παιδιά και γυναίκες που πολεμούσαν με αγκωνάρια. Μεγάλη ήταν η βοήθεια των Γενοβέζων, αλλά όταν σκοτώθηκε ο Τζουστινιάνι έχασαν το ηθικό τους και υποχώρησαν. Οσοι πολέμησαν, πάντως, πολέμησαν ηρωικά. Οταν ο Μωάμεθ έστειλε αποκρισάριο στον Παλαιολόγο ζητώντας του να παραδώσει την Πόλη, πήρε την απάντηση ότι η Πόλη δεν είναι δικό του πράγμα και πως «με τη δική μας θέληση αποφασίσαμε να πεθάνουμε». Ακόμη και ο περίφημος Νοταράς που είχε τρεις υπηκοότητες και όλη του την περιουσία στο εξωτερικό, και που είπε ότι είναι καλύτερο το τουρκικό καφτάνι από τη λατινική τιάρα, πολέμησε και εν τέλει εκτελέστηκε από τους Τούρκους. Χαρακτηριστικό του ηρωισμού είναι ότι όταν στην Πύλη του Ρωμανού οι Τούρκοι άρχισαν να ανεβαίνουν πάνω και πέρασαν μέσα, έψαχναν τους αντίπαλους πολεμιστές και δεν πίστευαν ότι ήταν τόσοι λίγοι. Και πρέπει να πούμε και για τον Μωάμεθ, που συνηθίζουμε να τον ταυτίζουμε με τη βαρβαρότητα, ότι δεν ήταν βάρβαρος ή δεν ήταν μόνο βάρβαρος. Ηταν από τους μεγαλύτερους μεταρρυθμιστές της Τουρκίας. Ηξερε τι ήθελε και πώς να το κάνει». Οσο για την Κερκόπορτα… «Ανοιγμένη ή ξεχασμένη. Αστεία πράγματα. Ηταν χιλιάδες έξω, τα καράβια τους στον Κεράτιο, οι Γενοβέζοι έφευγαν. Τι να πεις για την Κερκόπορτα; Σε συμβολικό επίπεδο μόνο μπορείς κάτι να πεις. Αλλά είναι σαν να λέμε ότι αντί να σκοτώνονταν τρεις Τούρκοι κατά την είσοδό τους στην Πόλη, θα σκοτώνονταν δέκα αν η πόρτα ήταν κλειστή. Και λοιπόν; Αφού είχαν ανεβάσει σκάλες και έμπαιναν από όπου ήθελαν».

«Ο Μωάμεθ έδωσε το πατριαρχικό αξίωμα στον Γεννάδιο Σχολάριο, ορίζοντάς τον αμέσως αρχηγό του Μιλιέτ, δηλαδή όλων των ορθοδόξων. Κάπως έτσι ξέρουμε γιατί η Εκκλησία κράτησε όλα τα κτήματά της και η αυτοκρατορία τα έχασε», λέει δηκτικά η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ. «Κάπως έτσι φτάσαμε και στα σημερινά βατοπεδινά βακούφια. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε, σε αντίθεση με άλλες συμπεριφορές της πολιτείας, ότι όταν ο Μανουήλ Παλαιολόγος είναι στη Θεσσαλονίκη και υπάρχει κίνδυνος καταστροφής, δημεύει όλα τα κτήματα του Αθω. Και ότι ο Κομνηνός δημεύει όλη την εκκλησιαστική περιουσία για να αντιμετωπίσει τους Σελτζούκους». Την εποχή της Αλωσης, εξάλλου, υπήρχε έξαρση του μοναχισμού. «Σε όλη τη διαμάχη των ανθενωτικών οι καλόγεροι στα μοναστήρια της Πόλης και του Αθω ήταν πρώτοι. Είναι πολλοί και δεν πολεμούν. Αντίθετα με τους δυτικούς μοναχούς που μπορούν να φέρουν όπλα, οι ορθόδοξοι δεν μπορούν», σημειώνει η ελληνίδα βυζαντινολόγος.

Πηγη:http://antikleidi.com

 


λέξεις κλειδιά:

38 Σχόλια

  1. Ο/Η Βασίλης Βερίκιος λέει:

    Καλημέρα. Παρακαλώ, θα ήθελα να μου πείτε σε πιο βιβλίο της κυρίας Αρβελέρ αναφέρεστε. Ευχαριστώ

  2. Ο/Η Σοφια Πουρη λέει:

    Εξαιρετικο αρθρο αλλα και οτι εχει πει η γραψει . Χαιρομαι να την ακουω και να την διαβαζω .

  3. Ο/Η ONOMA λέει:

    Η βιβλιογραφία συνήθως τοποθετεί το όριο των κατοίκων στους 50.000.

    Μπαρούφα αριθμός 1:
    «η διανόηση ήθελε να είναι αναγεννησιακή, η Εκκλησία παρέμενε προσηλωμένη στα πάτρια κατά τρόπο φανατικό»

    Αγαπητή Ελένη Αρβελέρ, η διανόηση της Ανατολής εκείνη την εποχή είχε δύο πόλους: Τον Σχολάριο και τον Πλήθωνα Γεμιστό. Μόνο που ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ήταν ανθενωτικοί μέχρι αηδίας…
    Επίσης, κατά την Τουρκοκρατία, η διανόηση της Ανατολής εκείνη την εποχή είχε και πάλι δύο πόλους: Την Εκκλησία και τον Κοραή. Αλλά και ο Κοραής ήταν ΕΠΙΣΗΣ ΑΝΘΕΝΩΤΙΚΟΣ, και στον πρώτο τόμο των ατάκτων, γράφει ξεκάθαρα ότι στο «ΕΥΤΥΧΕΣΤΑΤΟ ΤΟΥΤΟ ΠΕΙΣΜΑ», ΧΡΕΩΣΤΟΥΜΕΝ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΓΡΑΙΚΟΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΙΝ ΜΑΣ».

    Άρα, η Ελένη Αρβελέρ είναι εκτεθειμένη από όλους τους πόλους σκέψης όλης της περιόδου, και δεν μας λέει επίσης ότι όλος ο λαός ΕΠΙΣΗΣ ήταν ανθενωτικός, και ο λαός ήταν αυτός που έπαιζε το κεφάλι του και όχι οι Ενωτικοί πλούσιοι και έμποροι που είχαν ταυτίσει τα συμφέροντα τους με τις επαφές με τη Δύση.

    Μπαρούφα αριθμός 2:
    Το να ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ τον ΠΑΠΑ επειδή έδωσε κάποια έσοδα από… ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙΑ είναι τραγικά ΓΕΛΟΙΟ!
    Δηλαδή κάνουμε πλάκα; Ας μας πει η Ελένη Αρβελέρ: ΤΙ ΕΙΧΕ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ Ο ΠΑΠΑΣ ΩΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ; ΤΙ ΕΙΧΑΝ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΟΙ ΕΝΩΤΙΚΟΙ ΩΣ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ; Εϊχε υποσχεθεί κανένας τους μερικά λεφτά από συγτχωροχάρτια; Φυσικά όχι. Και το κυριότερο. Η ιστορία ποιους δικαίωσε; Τους Ενωτικούς που ήθελαν να εξαφανίσουν την Ανατολή, ή τους Ανθενωτικούς, που είχαν πάρει χαμπάρι ήδη από την Φλωρεντία ότι ο Πάπας δεν είχε το παραμικρό κύρος στους Δυτικούς ηγεμόνες, και τελικά δεν θα έστελαν κανέναν απελευθερωτικό στρατό;

    Γιατί η Ελένη Αρβελέρ αναφέρει τα λεφτά από τα συγχωροχάρτια, και δεν αναφέρει ότι ο Πάπας κορόιδευε τον κόσμο ενώ δεν μπορούσε να προσφέρει καμία βοήθεια; Το δούλεμα του Πάπα ήταν αυτό που γιγάντωσε το ανθενωτικό κίνημα.

    Μπαρούφα αριθμός 3:
    «Οι μοναχοί δεν πολεμούσαν» αποτελεί μια ηλιθιότητα άνευ προηγουμένου, από τη στιγμή που ο Σφραντζής στο «Μικρό Χρονικό» αναφέρει ξεκάθαρα ότι στις λίστες των υπερασπιστών περιελάμβαναν ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΑΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ και τους υπολόγιζαν μέσα σε αυτούς που θα λάβουν όπλα!

    Επίσης, την καραμπινάτη μαρτυρία που αναφέρει ο Συρίδων Τρικούπης, ότι οι Αγιορείτες κατά την επανάσταση του 1821 στην Χαλκιδική, έστειλαν εκστρατευτικό σώμα 2.000 νεαρών μοναχών, δεν την ξέρει;;;!!!

    Δεν επρόκειτο για οποιονδήποτε πόλεμο κ. Αρβελέρ, αλλά επρόκειτο για πόλεμο με αλλοδόξους, και αυτό μέτρησε. Όπως αυτό που μετράει είναι οι πηγές. Θα δώσουμε μεγαλύτερη σημασί στον Σφραντζή παρά στην Ελένη Αρβελέρ.

    Μπαρούφα αριθμός 4:
    Τις ανοησίες για τον Γεννάδιο και τον Παλαιολόγο, γιατί δεν κάνει τον κόπο η ΕΛένη Αρβελέρ να μας πει που τις διάβασε;;!!
    Αφήστε, ας το πούμε εμείς: τις διάβασε στον.. ΔΟΥΚΑ. Και εντελώς «τυχαία» ο Δούκας ήταν λατινόφρων! Και εντελώς τυχαία, ο Γεννάδιος ήταν ηγέτης των ανθενωτικών!!!

    Το πρόβλημα λοιπόν ποιο είναι; Το πρόβλημα κ. Ελένη Αρβελέρ, είναι ότι ο Δούκας, που είναι λατινόφρονας και μισεί θανάσιμα τον Γεννάδιο, μας γράφει στην ιστορία του ποια ήταν η στάση του Γεννάδιου απέναντι στο ζήτημα της Ένωσης και της Άλωσης. Αλλά δεν κάνει τον κόπο η κ. Αρβελέρ να μας πει ότι έχουμε στα χέρια μας ΟΧΤΩ ΤΟΜΟΥΣ γεμάτους με τα έργα του Σχολάριου, όπου σε πλήθος ειστολών περιγράφει ο ΙΔΙΟΣ σαφέστατα και την στάση του και τι σκέψεις του!

    Και ο Σχολάριος, ΠΡΩΤΟΝ δεν αλλοίωνε το φρόνημα του λαού, αφού ήταν κλεισμένος στο κελί του και δεν έβγαινε πλέον από εκεί, και δεύτερον, στις επιστολές του μας λέει τα ακριβώς ΑΝΤΙΘΕΤΑ από την Αρβελέρ και φυσικά, από τον Δούκα! Ο Σχολάριος λέει ότι για να υπάρξει άμυνα της πόλης, πρέπει όλοι να δώσουν ό,τι έχουν από χρήματα, όλοι να δώσουν και τη ζωή τους ακόμα, αυτά όμως να τα κάνουν διατηρώντας την ορθή πίστη, και σε κάθε περίπτωση χωρίς να κάθονται άπραγοι και απλά να κάνουν θείες λειτουργίες, γιατί στην περίπτωση αυτή, οι ψαλμωδίες χωρίς την γνήσια ευσέβια ίσως να παροξύνουν τον Θεό! Και βεβαίως, κατηγορεί τους άρχοντες εκείνους που κοιμίζουν τον λαό χωρίς να του λένε την πραγματική κατάσταση, ότι δηλ. δεν θα φτάσει καμία απολύτως βοήθεια από τη Δύση για να τους σώσει.

    Και φυσικά, δεν υπήρξε κανένας αναθεματισμός από τον Σχολάριο! Μια ανακοίνωση ήταν κατά των λατινοφρονούντων, και ο Σχολάριος ένας απλός ΜΟΝΑΧΟΣ ήταν! Δεν μπορούσε να αναθεματίσει κανέναν! Σε επιστολές του μάλιστα πριν από την Ενωτική λειτουργία, ο Σχολάριος δικαιολογεί ΑΠΟΛΥΤΑ τον Παλαιολόγο που ΥΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ και ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙ τον Ενωτικό, μπας και ξεγελάσει τους Φράγκους.

    • Ο/Η Fotis λέει:

      Αμφισβητείς την πρύτανη της Σορβώνης ελεϊνέ?

    • Ο/Η σφσδφ λέει:

      Άσε ρε παπάρα που θα την πεις στην Αρβελέρ!

    • Ο/Η Εμμανουήλ Ζέρβας λέει:

      Πολύ εμπεριστατωμένη απάντηση φίλε μου.

      Βλέπουν όλοι πτυχία και ψαρώνουν, λες και οι μορφωμένοι λένε πάντα την αλήθεια και δεν εξυπηρετούν ποτέ συμφέροντα.

    • Ο/Η πατρισια λέει:

      Σε εκείνη εφτιαξαν όμως ακαδιμαικό!!!!! Οχι σε έσενα εξυπνακια.
      γιαυτο μμην την κρινεις απο πεντε σειρες που εσυ πυστευεις ειναι λαθος !!!!
      Η γυναίκα φανεται οτι ειναι πανταξια της θεσης της και της γνωσης της γιαυτο βουλο

    • Ο/Η ΓΚ λέει:

      Απόλυτα σωστός. Μπράβο!

    • Ο/Η Νένα Παπαδοπούλου λέει:

      Συμφωνώ… Η Αρβελέρ σπανίως ανατρέχει σε όλες τις πηγές για να καταλήξει σε συμπεράσματα…
      Προβάλει το συμπέρασμα και ανατρέχει στις πηγές να το δικαιολογήσει…
      Οπότε δεν πείθει…
      Γενικά δεν διαβάζεται και καλύτερα κανείς να καταφεύγει στις πηγές και να βγάζει τα δικά του συμπεράσματα…

  4. Ο/Η Onoma λέει:

    Σταματηστε επιτελους να αμφισβητειτε τα παντα..ο καθε ασχετος να πει το δικο του ( και αναφερομαι για τον τελευταιο σχολιαστη) ..Μαθε πρωτα τι εχει κανει αυτη η κυρια και με τι ασχολειται και μετα βγαζε συμπερασματα…αστοιχειωτε!!!!

    • Ο/Η ΟΝΟΜΑ λέει:

      Ο μόνος αστοιχείωτος είσαι ΕΣΥ! Επειδή η κυρία έχει κάποιους τίτλους ΔΕΝ σημαίνει ότι είναι αυθεντία, πόσο μάλλον αντικειμενική! Καθε άλλο! Διάβασε και κανα βιβλίο ΑΣΧΕΤΕ! Όχι αυτά που σου πλασάρουν. Τα αυθεντικά χρονογραφήματα. Τις πηγές. Εκεί βρίσκεται η αλήθεια.

  5. Ο/Η ΣΤΕΦΑΝΟΣ λέει:

    ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ , Κα ΓΛΥΚΑΤΖΗ , ΟΤΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΟΡΩΝ ΠΟΥ ΕΒΑΖΕ Ο ΠΑΠΑΣ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ?

  6. Ο/Η ΟΝΟΜΑ λέει:

    Ο χρήστης με χαρακτηρίζει «αστοιχείωτο» και με προτρέπει να μην αμφισβητώ.

    Καταρχάς, αν έχουμε λόγο ν’ αμφισβητούμε, πρέπει να το κάνουμε.

    Αυτό όμως που με κάνει ν’ απορώ, είναι ότι δεν με ρώτησε που τα βρήκα και τα γράφω αυτά, αλλά μου λέει να μην αμφισβητώ, και με χαρακτηρίζει «αστοιχείωτο» χωρίς καν να προσπαθήσει ν’ απαντήσει σε αυτά που έγραψα.

    Υπάρχουν πρώτον κάποια πράγματα που λέγονται «πηγές» και καλό είναι να προσπαθούμε να τις διαβάζουμε με την καθοδήγηση εμπειρότερων και δεύτερον, αν δεν αμφισβητούσαμε κάποιον επειδή απλώς έχει τον τίτλο του καθηγητή, θα έπρεπε να δεχτούμε και τον Βερέμη που είχε την επιμέλεια στο ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΙ με τίτλο 1821, που έλεγε ότι η Τουρκοκρατία ήταν εποχή καλοπέρασης και ανάπτυξης για τους Έλληνες!

    Δεν πρέπει ποτέ ν’ αμφιβητούμε χωρίς λόγο, είμαστε όμως υποχρεωμένοι να ψάχνουμε αν λέει αλήθεια ακόμα και κάποιος με περγαμηνές, διότι στην εποχή μας (αλλά και παλαιότερα) η ιστορία γίνεται πεδίο ιδεολογικής ή πολιτικής εκμετάλευσης. Κάποιος π.χ. που θεωρεί ότι κατά την περίοδο αυτή είναι καλό επιχειρηματικά να συσχετιστούμε με τους Τούρκους, κάθεται και στρογγυλεύει την ιστορία για να υπάρξει λήθη όλων των θλιβερών καταστάσεων του παρελθόντος.

    • Ο/Η Dimitris λέει:

      Τουλάχιστον η Αρβελέρ έχει όνομα. Δεν βρίζει ανωνύμως.

      • Ο/Η pepi λέει:

        η Αρβελερ εχει συζυγο με Ελληνα και ψαξε να βρεςι την καταγωγη του….αν καποιος θελησει να διαστραβλωσει την ιστορια μπορει να το κανει οταν δεν εχει η δεν θελει να εχεισφαιρικες γνωσεις….γι’αυτο καλα ειναι να διαβαζουμε ολα τις πηγες οπως λεει ο προλαλησαντας απο οπου κι αν προερχονατι και να βγαλουμε τα δικα μας συμπερασματα…..επισης περισσοτερο να ανατρεξουμε πισω στα κειμενα που εχουν κρυψεει η »εξαφανισει»στα σπανια αυτα κειμενα που δυσκολα βρισκουμε

  7. Ο/Η Δημήτρης λέει:

    Το «ζήτημα» με την Αρβελέρ, δεν είναι στις αιτιάσεις της για Βυζάντιο, αλλά όταν σχολιάζει την επικαιρότητα. Με την ιδιότητα της βυζαντινολόγου, θεωρώ πως έχουμε να μάθουμε από εκείνη, αντίθετα στα ζητήματα επικαιρότητας έχει κάνει μια πολύ συντηρητική στροφή. Ωστόσο, θεωρώ πως απομακρύνεται από επικίνδυνες θεωρίες φυλετισμού (αίμα, dna κ.λ.π), όταν αναδεικνύει ως δομικό πολιτισμικό στοιχείο του Ελληνισμού (και παράγοντα ιστορικής συνέχειας) τη γλώσσα κι όχι την φυλετική «καθαρότητα». Επίσης, λέει πικρές αλήθειες, όπως για παράδειγμα το «φιλί της ζωής» που πρόσφερε ο Ταμερλάνος στην Πόλη εισβάλλοντας στα εδάφη των Οθωμανών του Βαγιαζήτ. Όποιος έχει διαβάσει τι συντριπτικές ήττες είχε καταφέρει ο τελευταίος στην «αφρόκρεμα» της δυτικής Ιπποσύνης θα κατανοήσει πως μόνο από «θαύμα» σώθηκε η Πόλη, χάρη στην τιτανομαχία μεταξύ των (μακράν) 2 ισχυρότερων στρατών της εποχής. Κυρίως όμως, η Αρβελέρ δίνει τη μάχη και σ’ ένα άλλο επίπεδο. Στο βιβλίο ΟΙ Ευρωπαίοι (εκδ. Σαββάλας), όπου γράφουν διάφοροι ιστορικοί (διάφορων αποχρώσεων και αντιλήψεων) και η επιμέλεια είναι δική της, αρκετοί ευρωπαίοι ιστορικοί υποστηρίζουν πως το Βυζάντιο και η Άλωση υπήρξε γεγονός Τομή για την Ελληνική Ιστορική συνέχεια και τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό. Αντίθετα η Αρβελέρ, αντιστρέφει το επιχείρημα, καταδεικνύοντας ως Τομή (ιστορική) για τη Δύση, τη κάθοδο των γερμανικών φύλων στη Ρωμαϊκή επικράτεια κατά την ύστερη αρχαιότητα. Αντίθετα, υποστηρίζει πως μετά την πτώση της Ρώμης ο φορέας πολιτισμικής συνέχειας για τη Ευρώπη ήταν το Βυζάντιο που έζησε άλλα χίλια χρόνια. Φυσικά εστιάζει (ορθά κατά τη γνώμη μου) και στις ιδιαιτερότητες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Δηλαδή, πως υπήρξε πολυσυλλεκτική και εξελληνίστηκε στην πορεία (ιδιαίτερα όταν άρχισε η συρρίκνωσή του). Και βέβαια εστιάζει στις εγγενείς αδυναμίες που τελικά στοίχισαν στην Αυτοκρατορία: 1. την τάση οικουμενικότητας (π.χ. βλέπε εκστρατείες Ιουστινιανού), β) Στο ότι ανέκαθεν αποτελούσε γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, γεγονός που στοίχισε στην συνοχή του. Συμπερασματικά, θεωρώ πως για το Βυζάντιο αποκλειστικά, έχουμε να μάθουμε από την Αρβελέρ, η οποία δεν είναι «Δυτικόφιλη» όπως παρουσιάζεται (απόδειξη το επιχείρημα Ιστορικής συνέχειας που ανάφερα), αλλά βλέπει τα γεγονότα με ιστορική ματιά και γι αυτό κάποιες θέσεις της ίσως μας «ξενίζουν». Ωστόσο, τη θεωρώ επιεικώς αναποτελεσματική όταν σχολιάζει γεγονότα πολιτικής επικαιρότητας για την Ελλάδα. Φιλικά και ελπίζω να διατηρηθεί το επίπεδο της συζήτησης μακριά από προσωπικές επιθέσεις και σχόλια. Δημήτρης

    • Ο/Η John λέει:

      Η Αρβελερ θα επρεπε να διωρθωνει οσους αναφερονται σε αυτην με τον ορο «βυζαντινολογος».

      «Αντίθετα η Αρβελέρ, αντιστρέφει το επιχείρημα, καταδεικνύοντας ως Τομή (ιστορική) για τη Δύση, τη κάθοδο των γερμανικών φύλων στη Ρωμαϊκή επικράτεια κατά την ύστερη αρχαιότητα. Αντίθετα, υποστηρίζει πως μετά την πτώση της Ρώμης ο φορέας πολιτισμικής συνέχειας για τη Ευρώπη ήταν το Βυζάντιο που έζησε άλλα χίλια χρόνια.»
      Στην δυτικη Ρωμαικη επικρατεια εννοεις.
      Οπως επισης εννοεις εσυ και θελω να πιστευω και η Αρβελερ μετα την πτωση της πολης Ρωμη.
      Γιατι η νεα προτευουσα της αυτοκρατοριας ηταν η Κωνστντινουπολη.
      Που σημαινει οτι μετα την πτωση των δυτικων επαρχιων,οι ανατολικες επαρχιες και η πρωτεουσα δεν επαψαν ποτε να ειναι Ρωμαικη αυτοκρατορια.
      Κατα τη γνωμη μου η Αρβελερ ειναι «ρωμαιολογος».

  8. […] Εξαιρετικο αρθρο αλλα και οτι εχει πει η γραψει . Χαιρομαι να την ακουω και να την διαβαζω . Reply […]

  9. […] Σταματηστε επιτελους να αμφισβητειτε τα παντα..ο καθε ασχετος να πει το δικο του ( και αναφερομαι για τον τελευταιο σχολιαστη) ..Μαθε πρωτα τι εχει κανει αυτη η κυρια και με τι ασχολειται και μετα βγαζε συμπερασματα…αστοιχειωτε!!!! Reply […]

  10. […] ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ , Κα ΓΛΥΚΑΤΖΗ , ΟΤΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΟΡΩΝ ΠΟΥ ΕΒΑΖΕ Ο ΠΑΠΑΣ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ? Reply […]

  11. […] Και φυσικά, δεν υπήρξε κανένας αναθεματισμός από τον Σχολάριο! Μια ανακοίνωση ήταν κατά των λατινοφρονούντων, και ο Σχολάριος ένας απλός ΜΟΝΑΧΟΣ ήταν! Δεν μπορούσε να αναθεματίσει κανέναν! Σε επιστολές του μάλιστα πριν από την Ενωτική λειτουργία, ο Σχολάριος δικαιολογεί ΑΠΟΛΥΤΑ τον Παλαιολόγο που ΥΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ και ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙ τον Ενωτικό, μπας και ξεγελάσει τους Φράγκους. Reply […]

  12. […] Ο μόνος αστοιχείωτος είσαι ΕΣΥ! Επειδή η κυρία έχει κάποιους τίτλους ΔΕΝ σημαίνει ότι είναι αυθεντία, πόσο μάλλον αντικειμενική! Καθε άλλο! Διάβασε και κανα βιβλίο ΑΣΧΕΤΕ! Όχι αυτά που σου πλασάρουν. Τα αυθεντικά χρονογραφήματα. Τις πηγές. Εκεί βρίσκεται η αλήθεια. Reply […]

  13. Ο/Η Σταύρος Γερωνυμάκης λέει:

    Η 29 Μαίου του 1453 έχει συμβολικό χαρακτήρα.Η πόλις εάλω οριστικά και αμετάκλητα.Μπορεί να φυτοζωούσε πριν την 29η Μαίου αλλά υπήρχε ως Πρωτεύουσα πόλις.Έχει συμβολικό χαρακτήρα ΚΑΙ γιατί δείχνει που μπορεί να φτάσει το πείσμα και ο φανατισμός.
    Αυτό που γράφει,η σημαντικότερη Ελληνίδα καθηγήτρια,τα γράφουν σχεδόν όλοι όσοι,σοβαροί,έχουν γράψει βιβλία σχετικά με το Βυζάντιο,ειδικά οι ξένοι.
    Πράγματι,ολιγάριθμοι ήταν αυτοί που αντιστάθηκαν ενόπλως έναντι των κατακτητών.Η Αγιά Σοφιά,όπως και όλες οι εκκλησίες ήταν γεμάτες,πλην των γυναικόπαιδων,από μοιρολάτρες άντρες που περίμεναν να τους σώσει ο Θεός….Ήταν τέτοια η θρησκολατρεία όπου το μεγαλύτερο μέρος του ενεργού πληθυσμού,αυτό ως προς τον αντρικό πληθυσμό,είχε βάλει τα καλογερικά ράσα…Πραγματικοί υπερασπιστές υπήρξαν,πλην των ολίγων γύρω από τον Παλαιολόγο,οι Γενοβάζοι και ολίγον οι Βενετοί.Βέβαια,δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους,έστω και ελάχιστους,Κρητικούς που πήγαν προς υπεράσπιση της Πόλις.

  14. Ο/Η Κοκος λέει:

    αυτοκρατορίες ανέρχονται, αυτοκρατορίες διαλύονται, ένα πράγμα ζει στους αιώνες των αιώνων, το Μπουρδέλο των «Ελλήνων» …….

  15. Ο/Η Πλάτωνας λέει:

    Η κυρία αρβελερ έχει μεγάλη ακαδημαϊκή καριέρα. Αλλά όταν δηλώνει οτι ειναι αριστερή και οτι εκλαψε οταν πέθανε ο σταλιν για μενα η προσωπική μου γμωμη είναι οτι δεν είναι αντικειμενικη ιστορικα και μιλάει μονόπλευρα χωρίς να κάνει διασταύρωση πηγων.. Υπαρχουν και αλλοι ιστορικοί που μπορούμε να τους δούμε πιο σοβαρά…

  16. […] Αρβελέρ, που απομυθοποιούν την ιστορία της Άλωσης στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών και τα […]

  17. Ο/Η Πίζανιας Σκεύος λέει:

    Ντρέπομαι που δίνουμε τόση μεγάλη αξία στην κυρία βυζαντινολόγο. Έχω διαβάσει άρθρο τούρκου βυζαντινολογου που μιλάει για την βαρβαρότητα των δυτικών στην άλωση των Φράγκων. Επομένως, οι ανθενωτικοί είχαν τους λόγους τους , να μην αποδέχονται τη δύση. Επίσης, υπάρχει ιστοριογραφία για τις βαρβαρότητες των δυτικών μετά το 1204 (που παρέμειναν στα ελληνικά νησιά), στους ορθοδόξους χριστιανούς. Επομένως, η φιλοσοφική αναζήτηση του ιστορικού αποτελέσματος για τις αιτίες της πτώσης είναι αλλού. Εγώ, ως απλός πολίτης σας λέω ότι η Δύση είχε σκοπό τον διχασμό και την εξαθλίωση των ορθοδόξων από την αρχή. Οι αιτίες της πτώσης της Πόλης έχουν σχέση με τον μέσο ψυχισμό των νεοπολιτιστων δυτικών. Το μίσος πιθανότατα για το ελληνικό ορθόδοξο μεγαλείο.

  18. Ο/Η Ιωάννα Κ. λέει:

    Δεν υπάρχουν αυθεντίες και ο καθένας κρίνεται από αυτά που λέει και όχι από πόσα πτυχία έχει και τι δουλειά κάνει. Το ότι δεν είναι αντικειμενική στην κρίση της φαίνεται από τις εκφράσεις που χρησιμοποιεί για τους μεν και τους δε και οτι παραλείπει ότι δεν στηρίζει την αποψή της. Φαίνεται το ότι μένει σε ένα δυτικό πρώην καθολικό και νυν άθεο κράτος και υποστηρίζει συγκεκριμένες πολιτικές ιδεολογίες έχει επηρεάσει την κρίση και την αντικειμενικότητά της. Καλό είναι όπως ζητάμε πολλές μαρτυρίες για κάθε γεγονός να διαβάζουμε και πολλές και διαφορετικές ιστορικές πηγές αν θέλουμε να έχουμε άποψη. Και όχι να περιμένουμε με ανοιχτό στόμα την κάθε κ.Αρβελέρ να μας πει όλη την αλήθεια. Οι ιστορικοί είναι και αυτοί άνθρωποι και κρίνουν τα γεγονότα υποκειμενικά με βάση τις πεποιθήσεις τους.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

κατηγορίες