«Είμαστε μια ομοφυλόφιλη επαναστατική ομάδα ανδρών και γυναικών, που γεννήθηκε από την επίγνωση ότι η σεξουαλική απελευθέρωση για όλους δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί παρά με την κατάλυση των υφιστάμενων κοινωνικών θεσμών. Αρνούμαστε την προσπάθεια της κοινωνίας που θέλει να μας επιβάλει σεξουαλικούς ρόλους και να καθορίζει τη φύση μας. Απορρίπτουμε αυτούς τους ρόλους και τους απλοϊκούς μύθους που τους συνοδεύουν. Εννοούμε να είμαστε αυτό που είμαστε. Ταυτόχρονα, δημιουργούμε καινούργιες μορφές κοινωνικών σχέσεων, που βασίζονται στην αδερφοσύνη, τη συνεργασία, την ανθρώπινη αγάπη και τη χωρίς συμπλέγματα σεξουαλικότητα. Η αμαρτωλή Βαβυλώνα μας ανάγκασε να αφιερώσουμε τον εαυτό μας σ’ένα μόνο πράγμα: την επανάσταση». Από το Μανιφέστο του GLF (Απελευθερωτικό Μέτωπο Ομοφυλόφιλων)
που ιδρύθηκε μετά τις «ταραχές του Στόουνγουολ», τον Ιούνιο του 1969

Της Κατερίνας Παρδάλη

Το Στόουνγουολ ήταν ένα μπαρ για ομοφυλόφιλους στο Γκρίνουϊτς Βίλατζ, στο κέντρο της Νέας Υόρκης. Ήταν στέκι για τις κατώτερες τάξεις, οι πελάτες του ήταν κύρια νεαροί εργάτες πολλοί εκ των οποίων έγχρωμοι. Η αστυνομία έκανε συχνά επιδρομές στο μαγαζί, όπως ήταν συνηθισμένο να γίνεται για εκφοβισμό και σε άλλα μέρη όπου σύχναζαν ομοφυλόφιλοι.
Στις 27 Ιούνη του 1969, Παρασκευή βράδυ, διακόσιοι ομοφυλόφιλοι ήταν στριμωγμένοι εκεί, ανάμεσά τους και καμιά πενηνταριά τραβεστί, όλοι άντρες. Κάποια στιγμή 8 αστυνομικοί έκαναν επιδρομή στο Στόουνγουολ. Ήταν μόνο οκτώ, επειδή δεν φαντάζονταν ότι οι «αδελφές» θα τολμούσαν ποτέ να αντισταθούν. Αρχικά η επιδρομή ακολούθησε τη συνηθισμένη ρουτίνα. Η αστυνομία φόρτωσε τους ομοφυλόφιλους σε αστυνομικά καμιόνια για να τους οδηγήσει στο τμήμα.
Αλλά, κάτι ασυνήθιστο συνέβη. Αρκετοί ομοφυλόφιλοι μαζεύτηκαν γύρω από το μπαρ, φωνάζοντας και προκαλώντας την αστυνομία. Πριν προλάβουν να καταλάβουν τι συνέβαινε, οι αστυνομικοί αντιμετώπισαν ένα εχθρικό πλήθος που προχωρούσε καταπάνω τους.
Το πλήθος απελευθέρωσε τους ομοφυλόφιλους και πολιόρκησε το μπαρ, μεσα στο οποίο είχαν αποκλειστεί οι μπάτσοι. Όταν ήρθε σε βοήθειά τους η «Τακτική Δύναμη Αστυνομίας», το ειδικό απόσπασμα της Ν.Υόρκης που συνήθως χρησιμοποιούσαν μόνο στο Χάρλεμ (γειτονιά των μαύρων), πυροδοτήθηκαν μεγαλύτερες αντιδράσεις. Έσπασαν βιτρίνες, οι σκουπιδοτενεκέδες χρησιμοποιήθηκαν για οδοφράγματα και πολλά αυτοκίνητα της αστυνομίας πυρπολήθηκαν.
Οι ταραχές κράτησαν τρεις νύχτες, ξεκινώντας με το σκοτάδι και τελειώνοντας κατά την αυγή. Η αστυνομία αναγκάστηκε να φύγει από την περιοχή. Μέσα από τον αναβρασμό που δημιουργήθηκε και ακολούθησε τις ταραχές αυτές, ξεπήδησε η οργάνωση Gay Liberation Front (GLF, Απελευθερωτικό Μέτωπο Ομοφυλόφιλων), η δημιουργία της οποίας αποτέλεσε σημείο καμπής για το κίνημα.
Το GLF υιοθέτησε το όνομά του από τους εχθρούς του Αμερικάνικου κράτους –τους αντάρτες του Βιετνάμ. Ξεκίνησε με κάτι που την περίοδο εκείνη (Μάης ’68, αντιπολεμικά κινήματα κλπ) ήταν συνηθισμένο: την ταύτιση με επαναστατικούς αγώνες. Ξεκίνησε με μια επαναστατική προοπτική και αποτέλεσε μεγάλη πρόοδο για την κατανόηση και την καταπολέμιση της καταπίεσης των ομοφυλόφιλων.
Μεταξύ 1969 και 1971, το GLF αναδείχθηκε σε πραγματική δύναμη, καθώς εξαπλώθηκε και αποτελούνταν από πάνω από 80 αυτόνομες ομάδες σε Αμερική, Ευρώπη και Αυστραλία. Ήταν μια αγωνιστική οργάνωση που γεννήθηκε στους δρόμους και που περνούσε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του πολεμώντας στους δρόμους. Η έμφαση δίνονταν στο ότι οι ομοφυλόφιλοι (άντρες και γυναίκες) ζούνε σε μια καταπιεστική κοινωνία που πρέπει να αλλάξει. Δεν ανάλυσε μόνο την καταπίεση των ομοφυλόφιλων, αλλά σκιαγράφισε σε γενικές γραμμές το πώς θα ξεπερνιόταν αυτή με αγώνα. Ταυτόχρονα ταυτίστηκε με τον γενικότερο αγώνα ενάντια στο σύστημα. Πήρε μέρος σε συζητήσεις με τους Μαύρους Πάνθηρες, συμμετείχε στις διαδηλώσεις ενάντια στον Πόλεμο του Βιετνάμ. Είδε την ανάγκη ριζικής αλλαγής της κοινωνίας, εκφράζοντάς την με λέξεις που ήταν συνηθισμένες εκείνη την περίοδο: «Να τσακίσουμε τον καπιταλισμό»!

Πηγη:http://da.dea.org.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2003&Itemid=42

λέξεις κλειδιά: