Χιλιάδες Καναδοί ανέλαβαν μια δύσκολη αποστολή: να βοηθήσουν τουςπρόσφυγες από τη Συρία να κάνουν μία νέα αρχή. Για τον σκοπό αυτό, άνοιξαν τα σπίτια και την αγκαλιά τους σε δεκάδες οικογένειες, που μέχρι χθες ζούσαν σε άθλιες συνθήκες στον καταυλισμό προσφύγων του Λιβάνου.
Η Γισάμ Αλ Χατζ ξύπνησε σήμερα στο πιο άνετο σπίτι που είχε ζήσει ποτέ, σε ένα διαμέρισμα γεμάτο παιχνίδια για τα τέσσερα παιδιά της. Συνειδητοποίησε ότι είχε κοιμηθεί πολύ πιο ήσυχα, όμως θυμήθηκε πως καυγάδισε το βράδυ με τον άνδρα της, επειδή της έκρυψε το κινητό για να μην την ενοχλούν τα απελπισμένα μηνύματα των συγγενών της που έμειναν πίσω στον καταυλισμό ή ακόμα χειρότερα στη Συρία.
«Θα στο δώσω πίσω μόνο αν σταματήσεις να μιλάς μαζί τους το βράδυ» είχε πει σε αυτήν.
«Θα πάω να εργαστώ και θα αγοράσω το δικό μου τηλέφωνο» του είχε πει.
Επτά μήνες νωρίτερα, το ζευγάρι είχε ξεκινήσει μια νέα ζωή. Μια οικογένεια Καναδών αγνώστων τους υιοθέτησε ουσιαστικά για ένα χρόνο, μια κίνηση ανθρωπιάς, που σε αντίθεση με άλλα εχθρικά προς τους πρόσφυγες κράτη, επαναλαμβάνεται χιλιάδες φορές σε όλη τη χώρα.
Στο Λίβανο, όπου η οικογένεια είχε καταφύγει, τα παιδιά εργάζονταν για ένα δολάριο την ημέρα και έκλαιγαν όταν έβλεπαν συνομήλικους να φεύγουν με τα σχολικά λεωφορεία.
Τώρα, φοιτούν στο σχολείο για πρώτη φορά στη ζωή τους κι αντιμετωπίζουν το πρωινό σαν μια κούρσα που θέλουν να κερδίσουν. Είναι έτοιμοι από νωρίς με τα νέα τους σακίδια και τις κασετίνες με το φαγητό τους, μία ώρα πριν φτάσει το λεωφορείο.
Όμως τα συνεχή μηνύματα από τους συγγενείς σβήνουν γρήγορα τα χαμόγελα στην οικογένεια των προσφύγων από τη Συρία.
Τους γράφουν στα αραβικά: «Απολαύστε κάθε γουλιά κρύου νερού, γιατί δεν έχω ούτε σταγόνα».
«Ο αδερφός σου φυλακίστηκε επειδή τα χαρτιά του είχαν λήξει. Χρειάζεται $ 900 δολάρια για να τα ανανεώσει ή θα τον συλλάβουν και πάλι». «Μπορείτε να μας φέρετε στον Καναδά;»
Το ζευγάρι ακούει και διαβάζει την τελευταία ερώτηση πάνω από 20 φορές την ημέρα.
Είχαν φθάσει στον Καναδά μόνο με ένα κομμάτι των αποσκευών τους και σχεδόν καθόλου χρήματα έτσι ώστε, τι θα μπορούσαν να κάνουν;
Και ποιον να πρωτοβοηθήσουν; Τον αδελφό του ή τον αδελφό της, ή ένα από τα δεκάδες άλλους;
Την ώρα που ένας από τους αδελφούς της Χατζ προσπαθεί να βρει χρήματα για να μείνει έξω από τη φυλακή, ο Στρατός Σωτηρίας έδωσε στην οικογένειά της μια κάρτα δώρο για περίπου το ίδιο ποσό, (900 δολάρια) επιτρέποντάς τους να μείνουν σε ένα διαμέρισμα τριών υπνοδωματίων, με θέα το καταπράσινο πάρκο στο Τορόντο.
Αφού τα παιδιά έφυγαν για το σχολείο, ο κύριος Χατζ πήρε το δικό του νέο σακίδιο και κατευθύνθηκε προς την τάξη αγγλικών. Στη Συρία, ήταν ένας αγρότης και βοσκός. Τώρα, στα 36 του χρόνια μαθαίνει για πρώτη φορά να διαβάζει και να γράφει και μάλιστα σε μια εντελώς νέα γλώσσα.
Προς μεγάλη του έκπληξη, οι αγγλικές λέξεις που άκουσε εκτός τάξης άρχιζαν να σημαίνουν κάτι. «Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι κάτι που ποτέ δεν ονειρεύτηκα στη Συρία ή το Λίβανο» λέει στους «New York Times».
Λόγω της φροντίδας από τους Καναδούς χορηγούς η Χατζ είπε ότι δεν έχει πια καμία ανησυχία για το μέλλον της άμεσης οικογένειάς της.
Νιώθει ιδιαίτερα κοντά στην Πέγκυ Καράς, μια πρώην καθηγήτρια Γεωγραφίας, της οποίας ο αέρας αυστηρότητας διαψεύδεται από τη γενναιοδωρία της.
«Νιώθω την Πέγκυ σαν φίλη μου, μαμά μου ή αδελφή μου» εκμυστηρεύεται στους δημοσιογράφους.
«Ποτέ δεν περίμενα να κάνω όσα κάνω, και μάλιστα αγαπώντας αυτό που κάνω» είπε η 68χρονη Πέγκυ Καράς.
Οι Χατζ πρέπει να είναι αυτάρκεις μέχρι τον προσεχή Φεβρουάριο και η Καράς φοβάται μήπως δεν τα καταφέρουν. Ακόμα δεν μπορούν να διαβάσουν μια άδεια, ένα δελτίο ή μια ετικέτα φαρμάκου, να καταλάβουν και να περιηγηθούν στο μετρό.
Όταν το έτος χορηγίας θα λήξει, σε λιγότερο από έξι μήνες, θα χρειαστούν μια δουλειά.
«Τι είδους δουλειά μπορεί να κάνει ο Μουχαμάντ;» ρωτάει η Καράς. Με περιορισμένες ικανότητες μπορεί να εργαστεί στη κουζίνα ενός φαστ-φούντ ή να κάνει χειρωνακτική εργασία.
«Μπορεί να είναι αυτό το καλύτερο σενάριο;» ρωτάει. «Δεν έχει σημασία πόσο σκληρά προσπαθεί, δεν μπορεί ποτέ να μάθει να μιλά πολύ καλά αγγλικά, και αυτό θα τον περιορίσει σημαντικά» λέει με έκδηλη ανησυχία.
Πάνω από 25.000 -ο αριθμός των προσφύγων που έχει ανακοινώσει ότι θα δεχτεί η χώρα- Καναδοί έχουν συμπληρώσει μέχρι σήμερα αιτήσεις για να φιλοξενήσουν στα σπίτια τους πρόσφυγες για έναν ολόκληρο χρόνο.
πηγή : http://insideoutborders.com/
πρόσφατα σχόλια