Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» Πάτρας: «Ακούστε τώρα την ιστορία του Κεμάλ»

kemal

 

 

 

 

 

Το κείμενο που ακολουθεί μοιράστηκε στα σχολεία της Πάτρας από τα μέλη της Κίνησης «Απελάστε το Ρατσισμό» Πάτρας.

«Ακού­στε λοι­πόν την ιστο­ρία του κεμάλ ενός νε­α­ρού πρί­γκι­πα της ανα­το­λής από­γο­νου του σεβάχ του θα­λασ­σι­νού που νό­μι­σε ότι μπο­ρού­σε να αλ­λά­ξει τον κόσμο.»

Το νό­μι­σε με όλο του το είναι με το τε­λευ­ταίο να­νού­ρι­σμα της μη­τέ­ρας του, που τον κα­λη­νύ­χτι­σε και τον άφησε να ονει­ρευ­τεί. Οι ευχές του γί­νο­νταν ει­κό­νες και η αγάπη του για τον κόσμο χρώ­μα­τα που ομόρ­φαι­ναν την γη. Όχι πια. Η βόμβα που έπεσε στη γει­το­νιά έσβη­σε αμε­τά­κλη­τα απ’ τη μνήμη του αυτό το υπέ­ρο­χο όραμα. Ξύ­πνη­σε έντρο­μος και αντί­κρι­σε ει­κό­νες που δεν ανή­κουν στον κόσμο τούτο.

Άρ­χι­σε να τρέ­χει δίχως δεύ­τε­ρη σκέψη. Κο­ντο­στά­θη­κε μπρο­στά στο θέαμα αι­μό­φυρ­των αγνώ­στων. Συ­νέ­χι­σε να τρέ­χει. Κι άλλοι τραυ­μα­τί­ες… και νε­κροί… πολ­λοί νε­κροί. Ο ήχος του θα­νά­του βου­βός κι όμως εκ­κω­φα­ντι­κός. Βρήκε αν­θρώ­πους. Τους ακο­λού­θη­σε. Καθώς νύ­χτω­νε άφηνε πίσω του το θρήνο του πο­λέ­μου και όδευε προς το άγνω­στο μαζί με υπό­λοι­πους από­κλη­ρους. Ξή­με­ρω­σε και νύ­χτω­σε πολ­λές φορές. Στο δρόμο κά­ποιοι φίλοι σύ­ντρο­φοι και συγ­γε­νείς χά­νο­νταν, άλλοι συλ­λαμ­βά­νο­νταν στα σύ­νο­ρα και κά­ποιοι πέ­θαι­ναν. Τώρα φτά­νουν στην ακτή. Δια­σχί­ζουν το χει­με­ρι­νό πέ­λα­γος πάνω σε ένα τα­λαι­πω­ρη­μέ­νο ντίν­γκι και πλέον είναι κοντά σου… πολύ κοντά σου. Και αυτή τη φορά έρ­χο­νται αντι­μέ­τω­ποι με ένα ακόμη με­γά­λο εμπό­διο.

Αμέ­τρη­τες φα­σι­στι­κές και ρα­τσι­στι­κές συ­μπε­ρι­φο­ρές που τους θέ­λουν δια­φο­ρε­τι­κούς και πε­ρι­θω­ριο­ποι­η­μέ­νους, τη βία των αρχών, την άγνοια του κό­σμου, την προ­πα­γάν­δα και την εύ­λο­γη απά­θεια όσων τους έφε­ραν εκεί. Πιο επί­και­ρο είναι το πε­ρι­στα­τι­κό με γο­νείς, κα­θη­γη­τές και άλ­λους να τάσ­σο­νται κατά να εμπο­δί­ζουν την εί­σο­δο προ­σφύ­γων και με­τα­να­στών στα σχο­λεία και να προ­κα­λούν επει­σό­δια. Να το­νι­στεί ότι τα συ­γκε­κρι­μέ­να επει­σό­δια είναι μειο­ψη­φι­κά και μο­λύ­νουν τον αν­θρω­πι­σμό και την εγκαρ­διό­τη­τα με την οποία έγινε το κα­λω­σό­ρι­σμα στα σχο­λεία. Παρ’ ότι μειο­ψη­φι­κά τα γε­γο­νό­τα αυτά χρή­ζουν προ­σο­χής και ανά­λυ­σης Πηγή όλης αυτής της ανι­σόρ­ρο­πης αντί­δρα­σης απο­τε­λεί κυ­ρί­ως η πλα­σμα­τι­κή απει­λή και ο κίν­δυ­νος που δια­τρέ­χουν τα ελ­λη­νό­που­λα από τους μο­λυ­σμέ­νους, μη εμ­βο­λια­σμέ­νους ξέ­νους. Είναι λοι­πόν προ­φα­νές ότι αυτοί οι άν­θρω­ποι εθε­λο­τυ­φλούν μπρο­στά στον προ­βλε­πό­με­νο υπο­χρε­ω­τι­κό εμ­βο­λια­σμό για τα προ­σφυ­γό­που­λα που μπαί­νουν στα σχο­λεία με εγκύ­κλιο του υπουρ­γεί­ου υγεί­ας. Με­γά­λη κά­λυ­ψη εμ­βο­λί­ων και γε­νι­κό­τε­ρης πε­ρί­θαλ­ψης έχει επί­σης προη­γη­θεί τόσο εντός, όσο και εκτός Ελ­λά­δας σε σύ­νο­ρα και ση­μεία σταθ­μούς από τους για­τρούς χωρίς σύ­νο­ρα και αντί­στοι­χους ορ­γα­νι­σμούς.

Οι αντι­δρά­σεις αυτές είχαν επί­σης ως απο­τέ­λε­σμα την αντί­δρα­ση αν­θρώ­πων που από πρώτο πρό­σω­πο γνω­ρί­ζουν αφού βοη­θούν στη διεκ­πε­ραί­ω­ση βα­σι­κών υγειο­νο­μι­κών δια­δι­κα­σιών. Με­τα­ξύ άλλων ο πρό­ε­δρος των για­τρών του κό­σμου Νι­κή­τας Κα­νά­κης ανα­φέ­ρει σε δη­μο­σί­ευ­ση του πως η ομάδα του στο Ωραιό­κα­στρο βρί­σκε­ται συ­νε­χώς εκεί με πλήρη υγειο­νο­μι­κή κά­λυ­ψη και πως τα ια­τρι­κά αρ­χεία δεί­χνουν έναν παι­δι­κό πλη­θυ­σμό απο­λύ­τως υγιή. «Ας προ­σπα­θή­σου­με να βρού­με λύση χωρίς φα­σα­ρία φωνές και μι­σαλ­λο­δο­ξία και όχι να πε­τά­με στον κοι­νω­νι­κό Καιά­δα του εξο­στρα­κι­σμού από τα σχο­λεία αθώων παι­διών που ούτε διά­λε­ξαν ούτε ευ­θύ­νο­νται για την κα­τά­στα­ση τους. Πρό­βλη­μα λοι­πόν η φτώ­χεια και όχι ο πλα­σμα­τι­κός κίν­δυ­νος… Εχθρός μας ο πό­λε­μος, ο ιμπε­ρια­λι­σμός και ο κα­πι­τα­λι­σμός της κα­τα­στρο­φής και όχι οι κα­τα­τρεγ­μέ­νοι. Και­ρός λοι­πόν να απο­δο­μή­σου­με και εντέ­λει να συ­ντρί­ψου­με όλη αυτή τη λα­σπο­λο­γία και προ­πα­γάν­δα. Ενά­ντια στο ρα­τσι­σμό που αφαι­ρεί στοι­χειώ­δη αν­θρώ­πι­να δι­καιώ­μα­τα, μα­χό­μα­στε όλοι υπέρ των προ­σφύ­γων και των με­τα­να­στών για πρό­σβα­ση στην παι­δεία, για κα­λύ­τε­ρες υπο­δο­μές και συν­θή­κες δια­βί­ω­ση και τέλος για μία ελεύ­θε­ρη και ει­ρη­νι­κή ζωή στην οποία ο Κεμάλ και ο κάθε Κεμάλ θα μπο­ρέ­σει πάλι να ονει­ρευ­τεί γε­μί­ζο­ντας τον κόσμο χρώ­μα­τα και αγάπη.

«Ίσως τε­λι­κά να μπο­ρεί να αλ­λά­ξει ο κό­σμος Κεμάλ…. Αρκεί να προ­σπα­θή­σου­με»


λέξεις κλειδιά:

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

κατηγορίες