Του ΑΧΙΛΛΕΑ ΦΑΚΑΤΣΕΛΗ

Μια απίστευτη τραγωδία εκτυλίσσεται καθημερινά στο περιθώριο της ειδησεογραφίας.

Συμβαίνει στις ΗΠΑ και αφορά τις οικογένειες των χιλιάδων παράνομων μεταναστών που απελαύνονται, χάνοντας τα παιδιά τους για μεγάλες χρονικές περιόδους ή ακόμη και για πάντα. Πρόκειται για την επικίνδυνη και απάνθρωπη διαπλοκή των μεθοριακών αστυνομικών υπηρεσιών με τις υπηρεσίες κοινωνικής μέριμνας ανηλίκων, μια διαπλοκή που προκαλεί στρατιές χαμένων παιδιών: μόνο το τελευταίο εξάμηνο μετρήθηκαν πάνω από 5.100 παιδιά απελαθέντων μεταναστών που έχουν αποκοπεί από τους γονείς τους και βρίσκονται σε κρατικούς παιδικούς σταθμούς που λειτουργούν ως ανάδοχες οικογένειες.

Συγκλονιστική είναι μια σχετική έκθεση που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα στις ΗΠΑ, από το Κέντρο Εφαρμοσμένων Ερευνών, και προειδοποιεί ότι αν συνεχιστούν οι σημερινές τάσεις, ο αριθμός των χαμένων παιδιών θα φτάσει τις 15.000 μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.

Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλεί η διαπίστωση ότι η κυβέρνηση Ομπάμα έχει πετύχει ιστορικό ρεκόρ απελάσεων, έχοντας απελάσει στη διάρκεια της θητείας της πάνω από 400.000 ανθρώπους, προκαλώντας μόνιμη διάλυση χιλιάδων οικογενειών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι παράνομοι μετανάστες δεν εντοπίζονται για χρόνια, και στο μεταξύ έχουν δημιουργήσει οικογένειες και έχουν αποκτήσει παιδιά που καταγράφονται ως αμερικανοί πολίτες. Με την απέλαση, τα παιδιά αποχωρίζονται από τους γονείς, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειονότητα επιχειρούν να ξαναπεράσουν στις ΗΠΑ και να ξαναβρούν τα παιδιά τους. Ετσι, σημειώνει η έκθεση, οι γονείς καταλήγουν κατά κανόνα σε ποινικές φυλακές, ανοίγοντας έναν φαύλο κύκλο συλλήψεων, απελάσεων ή φυλακίσεων, που οδηγεί στη μόνιμη διάλυση των οικογενειών τους.

«Μίλησα με γονείς που αποχωρίστηκαν τα παιδιά τους. Δεν είχαν ιδέα για το πού μπορεί να βρίσκονται, πιστεύουν μόνο ότι θα είναι σε κάποια ανάδοχη οικογένεια. Δεν ξέρουν όμως με ποιους είναι και δεν βρίσκουν άκρη με τις υπηρεσίας μέριμνας ανηλίκων», λέει ο ερευνητής Φριντ Ουέσλερ του Κέντρου Εφαρμοσμένων Ερευνών.

Στις ΗΠΑ, πολλοί θυμούνται τις επιδρομές των μεταναστευτικών υπηρεσιών στους χώρους εργασίας ανά την επικράτεια, επί προεδρίας Μπους, και συγκεκριμένα στην τριετία 2006-8. Χιλιάδες οικογένειες μεταναστών είχαν διαλυθεί σε λίγες ώρες τότε, και οι μικρές οικογενειακές τραγωδίες είχαν αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές της αμερικανικής κοινωνίας. Η μεταναστευτική πολιτική άλλαξε από τότε και τυπικά οι οικογενειάρχες μετανάστες έχουν το χρόνο και το δικαίωμα να επιλέξουν τι θα γίνει με τα παιδιά τους – που είναι αμερικανοί πολίτες. «Στην πραγματικότητα, αυτό δεν συμβαίνει», διευκρινίζει ο Ουέσλερ, ο οποίος περιγράφει μια ανατριχιαστική διόγκωση του αντιμεταναστευτικού κατασταλτικού μηχανισμού που έχει διαχυθεί στα τοπικά αστυνομικά τμήματα χωρίς κανένα σεβασμό και μέριμνα για τις οικογένειές τους.
Πηγη:http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=13/11/2011&id=325517

λέξεις κλειδιά: