Mε την πρώτη ματιά το χθεσινό τηλεοπτικό διάγγελμα του Ομπάμα χάρη στο οποίο “σώζονται” προσωρινά έστω από την δαμόκλειο σπάθη της απέλασης ως και 5 εκατομμύρια μετανάστες χωρίς χαρτιά είναι μία από τις πιο προοδευτικές πολιτικές ενέργειες της εποχής μας – μια γροθιά στο μαχαίρι της απανταχού ρατσιστικής ξενοφοβικής αντίδρασης.

Έτσι τουλάχιστον μοιάζει αυτή η μονομερής προεδρική απόφαση σε αυτή την ανάλγητη εποχή των τεράτων όπου μιλιούνια απελπισμένοι από τη φτώχεια τις χούντες και τους πολέμους άνθρωποι εγκαταλείπουν τις εστίες τους και περνώντας διά πυρός και σιδήρου μεταναστεύουν με τη “βοήθεια” οργανωμένων δουλεμπορικών κυκλωμάτων στις “ανεπτυγμένες” χώρες για να γίνουν και εκεί αντικείμενα στυγνής εκμετάλλευσης ώς πάμφθηνη και κυρίως αναλώσιμη εργατική δύναμη στα χέρια των “νόμιμων” εργοδοτών τους οι οποίοι συχνά αντί να τους πληρώσουν τα συμφωνημένα ψίχουλα “λύνουν το πρόβλημα” με ένα ανώνυμο τηλεφώνημα στην αστυνομία ή εναλλακτικά στους κατά τόπους νεοναζί από την California στη Μανωλάδα και από το Αμβούργο ως το Κατάρ η σύγχρονη αυτoι είλωτές έχουν εξελιχθεί στη ραχοκοκαλιά της “παγκοσμιοποιημένης” οικονομίας όχι μόνο διότι κάνουν όλες τις δουλειές που οι ντόπιοι – ακόμη και οι πιο φτωχοί απαξιούν ή απλά βαριούνται να κάνουν αλλά και διότι ακριβώς λόγω του παράνομου status τους δεν διαθέτουν κανένα εργασιακό δικαίωμα καμιά νομική προστασία. Είναι θαρρείς διάφανοι, αόρατοι και ας βρίσκονται παντού γύρω μας στις κουζίνες των εστιατορίων, στα υπόγεια των παράνομων βιοτεχνιών,  στα χωράφια και τα μπουρδέλα και τα εργοτάξια των “πολιτισμένων” κοινωνιών μας.

Το τρομερό είναι πως όλοι αυτοί οι ανώνυμοι μικροί άνθρωποι όπως αποκαλούν τους δικούς τους (εσωτερικούς) μετανάστες οι κινέζοι αστοι είναι οι τυχεροί της υπόθεσης τυχεροί μόνο και μόνο γιατί επέζησαν. Μικρή σημασία έχει αν ο δύστυχος “λαθρομετανάστης” όπως ανερυθρίαστα τολμούν να αποκαλούν τους συνανθρώπους μας οι απανταχού μαυρόψυχοι – πολλοί από τους οποίους είναι και οι ίδιοι παιδιά και εγγόνια της προσφυγιάς -πεθαίνει από δίψα στην έρημο η πνίγεται σιωπηλά κάπου στο Αιγαίο στην Θέουτα στην Λαμπεντούζα ή στο Ρίο Γκράντε. Για αυτούς τους ανθρώπους δεν υπάρχουν τάφοι δε γράφονται επικήδειοι και ακόμη κι οι συγγενείς τους στη μακρινή πατρίδα σπάνια πληροφορούνται με βεβαιότητα το θάνατό τους.

“Είμαστε έθνος μεταναστών” είπε χθες ο Ομπάμα ο πρόεδρος με το Κενυατικό αίμα παρουσιάζοντας το διάταγμα που – σύμφωνα με τους λυσσασμένους ξενόφοβους αντιπάλους του – δίνει “γενική αμνηστία” στους “παράνομους εισβολείς” από τον Νότο. Ένα διάταγμα που χωρίζει τα 11-12 εκατομμύρια μετανάστες χωρίς χαρτιά που βρίσκονται σήμερα εντός των ΗΠΑ σε4-5 εκατομμύρια “καλούς” στους οποίους θα επιτραπεί να παραμείνουν “προσωρινά” στη γη της Επαγγελίας και σε 6-7 εκατ. κατοίκους που θα διωχθούν χωρίς έλεος.

Κοντολογίς όσοι έχουν καταφέρει να παραμείνουν παρανομα στις ΗΠΑ για περισσότερα από πέντε χρόνια, έχουν νομίμωους συγγενείς εκεί η έχουν παιδιά που γεννήθηκαν στην Αμερική και πήραν την ιθαγένεια είναι οι “καλοί” και μπορούν προσωρινά και κατά προτεραιότητα να μείνουν και να δουλέψουν μέχρι νεωτέρας. Οι αποδέλοιποι, η πλειοψηφία δηλαδή είναι κατά τον Oμπάμα εγκληματίες αφού παραβίασαν τους νόμους μας και πρέπει να λογοδοτήσουν δηλαδή να συλληφθούν μαζικά και να απελαθούν πίσω στις χώρες τους στο πυρ το εξώτερον.

Η στήλη αφιερώνεται στον μακαρίτη δάσκαλο Ρούσσο Βρανά

Πηγή: efsyn.gr