Την Ιταλία δεν την λες και χώρα φιλική προς τους γκέι. Οι γάμοι ατόμων του ίδιου φύλου είναι βασικά ταμπού και το Κοινοβούλιο δεν κατάφερε ποτέ να συντάξει ένα νόμο που να προωθεί το συμβόλαιο συμβίωσης. Επίσης υπάρχουν πολλές ομοφοβικές ομάδες, από τους συντηρητικούς Καθολικούς μέχρι ακροδεξιά κόμματα, που μάχονται κατά των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων.
Ανάμεσα σε αυτές τις ομοφοβικές ομάδες βρίσκουμε τους Standing Sentinels, που τελευταία έχουν προσελκύσει την προσοχή ενώ κυκλοφορούν σε δημόσιες πλατείες. Έχοντας εμπνευστεί από το γαλλικό Μανιφέστο για όλους, η ένωση (που υποστηρίζει ότι είναι ακομμάτιστη και απολιτική) οργανώνει σε τακτά χρονικά διαστήματα σιωπηλές αγρυπνίες σε δημόσιες πλατείες της Ιταλίας για να προωθήσει την «αντίσταση των πολιτών που παρακολουθούν τι συμβαίνει στην κοινωνία και ποιες είναι πράξεις εκείνων οι οποίοι νομοθετούν, καταγγέλλοντας κάθε περίπτωση που προσπαθεί να καταστρέψει το ανθρώπινο είδος και τον πολιτισμό».
Οι Sentinels παρουσιάζονται ως ένα ειρηνικό και ανοιχτόμυαλο κίνημα, που βασίζεται στην αναγνώριση της ελευθερίας της έκφρασης. Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι οι θέσεις της οργάνωσης είναι αρκετά ομοφοβικές. Βασικός στόχος των Sentinels είναι να υπερασπιστούν τη «φυσική οικογένεια που βασίζεται στην ένωση ανδρών και γυναικών», να συνεχίσουν τον αγώνα κατά των γάμων ομοφυλόφιλων και του νομοσχεδίου Scalfarotto, που θεσπίζει αυξημένες ποινές φυλάκισης σε περίπτωση ομοφοβικών και τρανσοφοβικών εγκλημάτων.
Την Κυριακή 5 Οκτωβρίου, οι Sentinels συγκεντρώθηκαν σε πολλές πλατείες σε όλη τη χώρα για να κάνουν μία από τις συνηθισμένες αγρυπνίες τους. Οι LGBT ενώσεις και τα αριστερά κινήματα ήταν φανερό πως δεν ήταν πολύ χαρούμενοι για αυτό, κι έτσι διοργάνωσαν διαδήλωση κατά των Sentinels.
Οι πιο άγριες διαδηλώσεις έγιναν στο Τρέντο (όπου δυο μέλη των Sentinels νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομείο), το Τορίνο, τη Νάπολη και κυρίως στην Μπολόνια, που έπεσε αληθινό ξύλο μεταξύ των διαδηλωτών και παραστρατιωτικών του νεοφασιστικού κόμματος Forza Nuova. Στη Βενετία, δυο αγόρια φιλήθηκαν μπροστά στους Sentinels και όπως έγραψαν οι τοπικές εφημερίδες «έχουν αναγνωριστεί από τους Καραμπινιέρους [ειδική μονάδα της ιταλικής αστυνομίας]»και τώρα θα μπορούσαν να κατηγορηθούν για «μη εγκεκριμένη διαδήλωση».
Στο Μπέργκαμο -μια πόλη της Βόρειας Ιταλίας- ένας νεαρός άνδρας εμφανίστηκε και στάθηκε μπροστά στους Sentinels φορώντας ένα κοστούμι Ναζί από το Ιλινόι και περιβραχιόνιο με το σύμβολο που χρησιμοποίησε ο Τσάπλιν στον Μεγάλο Δικτάτωρ, ενώ κρατούσε ένα αντίγραφο του βιβλίου ο Αγών Μου και ένα χαρτόνι που έγραφε: «Οι Ναζί του Ιλινόις συμπαραστέκονται στους Sentinels».
Αυτός ο άνδρας ήταν ο Giampietro Belotti, ένας 29χρονος φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Μπρέσια. Η σατιρική ιδέα του δεν ήταν καλοδεχούμενη από τους Sentinels και τη Διεύθυνση Ειδικών Επιχειρήσεων (DIGOS), που ταυτοποίησε τον Belotti πριν τον πάρει στο αστυνομικό τμήμα. Τραγική ειρωνεία είναι ότι τώρα θα μπορούσε να απαγγελθεί στον Belotti κατηγορία και να πρέπει να απολογηθεί ως υμνητής του φασισμού (έγκλημα σύμφωνα με την ιταλική νομοθεσία).
Τηλεφώνησα στον Belotti, όντας έκπληκτος για να μιλήσουμε για τη στενή επαφή του με τους Sentinels και τους μπάτσους.
VICE: Πως σου ήρθε η ιδέα να ντυθείς ναζί από το Ιλινόι;
Giampietro Belotti: Στο παρελθόν έχω πάρει μέρος σε ιστορικές αναπαραστάσεις και πάντα μου άρεσαν τα φανταχερά ρούχα και τα περίεργα κοστούμια. Μου έχει κάτσει στο στομάχι το όλο θέμα τους ‘Standing Sentinels’ – το βλέπω σαν στάχτη στα μάτια του κόσμου. Οπότε σκέφτηκα να συνδυάσω αυτά τα δύο.
Πώς αντέδρασαν οι Sentinels όταν έφθασες εκεί;
Έμειναν ακίνητοι, παγωμένοι. Όταν οι διοργανωτές της εκδήλωσης με είδαν, έτρεξαν να ζητήσουν βοήθεια σε ειδικούς πράκτορες των Γενικών Ερευνών και της Διεύθυνσης Ειδικών Επιχειρήσεων (DIGOS). Ένα λεπτό αργότερα, έψαχνα το πορτοφόλι μου για να βρω την ταυτότητά μου.
Τι συνέβη σε αυτό το σημείο;
Γύρω μου σχηματίστηκε μια μικρή ομάδα ανθρώπων. Κάποιοι χειροκροτούσαν, άλλα έβγαζαν φωτογραφίες με τα κινητά τους. Όταν οι αστυνομικοί μου ζήτησαν τα χαρτιά μου, κάποιοι παρενέβησαν και είπαν ότι δεν έκανα τίποτα κακό. Δυο άνθρωποι έβγαλα τις δικές τους ταυτότητες όταν συνειδητοποίησαν πως οι μπάτσοι θα με πήγαιναν στον αστυνομικό σταθμό.
Και μετά;
Ας πούμε ότι ούτε εγώ ήμουν πρόθυμος να με πάρουν. Οι αστυνομικοί της DIGOS στην πραγματικότητα είχαν καλούς τρόπους – εντός των ορίων που επιβάλλει η δουλειά τους φυσικά. Μόνο ο ένας από αυτούς άρπαξε το χέρι μου και άρχισε να με τραβάει. Είπα «Θα σας πείραζε να πάρετε τα χέρια σας από πάνω μου;». Σε αυτό το σημείο, σταμάτησε γιατί αντιλήφθηκε ότι δεν στεκόταν μπροστά σε κάποιον ταραξία. Ο κόσμος που ήταν εκεί για να με υπερασπιστεί, άρχισε να ανεβάζει το τόνο της φωνής του, οπότε προτίμησα να ακολουθήσω τους αστυνομικούς.
Γιατί συζητήσατε με τους πράκτορες της DIGOS στη διάρκεια της διαδρομής;
Αυτή ήταν μια σκηνή που οριακά συνορεύει με το παράλογο. Οι μπάτσοι είχαν πάρει στα σοβαρά τις αναφορές στους ναζί του Ιλινόις και τον Μεγάλο Δικτάτωρ. Στο αυτοκίνητο αρχίσαμε να μιλάμε για την ταινία The Blues Brothers. Είχαν μπερδευτεί από την όλη κατάσταση.
Οπότε, ουσιαστικά, συζητήσατε για σινεμά ενώ βρισκόσασταν σε ένα περιπολικό;
Ειλικρινά, ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο. Το εκπληκτικό είναι ότι οι αστυνομικοί είχαν μάθει όλες τις παραπομπές μου, ενώ πολλοί δημοσιογράφοι όχι. Μερικά μέσα ενημέρωσης είχαν τίτλους όπως «Ψεύτικος Χίτλερ» ή «Ντυμένος σας SS».
Τι συνέβη όταν φθάσατε στον αστυνομικό σταθμό;
Συμπλήρωσαν αναφορά για μένα, πήραν τα δακτυλικά αποτυπώματά μου και τη φωτογραφία σήμανσης. Σε αυτή είμαι ντυμένος ως Ναζί του Ιλινόις. Στην αρχή ήθελαν να κατασχέσουν το χαρτόνι μου και την έκδοση του Ο Αγών Μου, που είχα μαζί μου. Έπειτα ήρθε ένας τρίτος μπάτσος , ο οποιος υπογράμμισε ότι η κατάσχεση ενός βιβλίου που μπορεί να βρεθεί σε οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο δεν έχει νόημα.
Επιπλέον, εκτός από τη στολή και το βιβλίο, είχα πολλά χάρτινα ροζ τρίγωνα στην τσέπη μου – εκείνα που χρησιμοποιούσαν για να ταυτοποιήσουν τους ομοφυλόφιλους κρατουμένους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ήθελα να τα διανείμω στους ομοφοβικούς που στέκονταν στην πλατεία, αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβα.
Αλήθεια κινδυνεύεις να κατηγορηθεί για υπερασπιστής του φασισμού;
Λοιπόν, οι μπάτσοι μου είπαν ότι είχαν υποχρέωση να αναφέρουν τι είχε συμβεί, να κατασχέσουν το χαρτόνι μου και να ενημερώσουν το δικαστή. Το μόνο πιθανό έγκλημα που θα μπορούσα να έχω διαπράξει είναι η απολογία του φασισμού, το οποίο είναι αρκετά παράδοξο.
Θα το’λεγα.
Ο φάκελός μου ήταν στο γραφείο του ανακριτή σήμερα και τώρα πρέπει να βρω ένα δικηγόρο. Μου έδωσαν δημόσιο συνήγορο χθες μια και δεν έχω δικηγόρο. Ωστόσο πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να μου βρουν δικηγόρο που θα μπορούσε να με υπερασπιστεί δωρεάν.
Είναι γελοίο. Σε εκείνη την πλατεία έδειξα την πρόθεσή μου να προβώ σε δήλωση, αλλά εάν μου είχαν ζητήσει να φύγω -κάτι σαν «Συγγνώμη, θα μπορούσες ευγενικά να τσακιστείς να φύγει από εδώ πέρα;»- θα το είχα κάνει, θα είχα φύγει. Αληθινά δεν το περίμενα αυτό που μου συνέβη.
Πηγη: vice.com
πρόσφατα σχόλια